Konstrukcja siatki bluzki podstawowej w godzinę. Niemożliwe? A jednak!

Aby bez zbędnych nerwów w trakcie rysowania wykonać siatkę bluzki podstawowej, należy dokładnie pomierzyć modelkę. Do tego trzeba będzie trochę liczyć, wykreślać łuki oraz proste i odkładać odcinki, bo cóż.. prawda jest taka, że konstrukcja ma wiele wspólnego z matematyką!

Jeśli więc w trakcie swojej edukacji szkolnej byłaś/-eś z matematyką na bakier, nie przejmuj się! Nie będziemy tu wyciągać pierwiastków ani obliczać całek. Chodzi o proste wyliczenia takie jak dodawanie czy mnożenie. Niezbędna będzie też wiedza, która strona jest lewą a która prawą od danego punktu oraz czym jest poziom a czym pion.
Fakt, my kobiety miewamy z tym czasem problemy. Ale nie taki diabeł straszny…!
Gotowi? Zaczynamy!

Do wyrysowania siatki niezbędne są następujące wymiary (w nawiasach dane przykładowe):

Zwo – wzrost (164)
opx – obwód gorsu (czyli obwód na wysokości biustu) (88)
ot – obwód talii (72)
obt – obwód bioder (92)
Os – obwód szyi (37)
SySvXp – łuk długości przodu do piersi (mierzony w ten sposób, że zaczynamy od najbardziej wystającego kręgu na kręgosłupie u podstawy szyi, następnie schodzimy w dół ku przodowi po ramieniu przy szyi i w dół do szczytu piersi) (36)
SySvXpTp – łuk długości przodu przez piersi do talii (sposób mierzenia analogiczny jak powyżej, tyle że mierzymy sylwetkę dalej w dół, aż do talii) (51)
XcXc – łuk szerokości tyłu na wysokości piersi (mierzony od miejsca gdzie prawa ręka opuszczona lużno wzdłuż ciała styka się z plecami, tj, początek pachy od strony pleców aż po to samo miejsce z lewej strony) (34)
PcPl – szerokość pachy (czyli szerokość naszego “boku” pod ręką opuszczoną płasko wzdłuż ciała) (11,5)
XlXl – łuk szerokości przodu na wysokości piersi (mierzony od miejsca, gdzie opuszczona luźno ręka styka się z bokiem przodu/początkiem piersi, aż po to samo miejsce po drugiej stronie ciała – stykająca się druga ręka z drugą piersią) (41)
SyTy – łuk długości tyłu do talii (długość pleców mierzona od 7-go kręgu szyjnego – tzw. najbardziej wystający “guziczek” u podstawy szyi, aż po talię wzdłuż kręgosłupa) (38)
RvNv – łuk długości kończyny górnej (mierzony w ten sposób, że zaczynamy od końca wystającej kości obojczykowej na szczycie ramienia, poprzez łokieć przy lekko ugiętej ręce, aż po nadgarstek) (61)
opx= XcXc + 2x(PcPl) + XlXl [88=34+11,5+11,5+31] czyli obwód gorsu = łuk szerokości tyłu + 2 razy szerokość pachy + łuk szerokości przodu na wysokości piersi. Przyjmujemy na potrzeby narysowania siatki konstrukcyjnej, że bluzka, dla której chcemy zrobić konstrukcję, będzie długości 60 cm od podstawy szyi z tyłu (7-my krąg szyjny) .

UWAGA (!) – podana konstrukcja posiada tzw. dodatki konstrukcyjne, zwane potocznie luzami. Oznacza to, że jeśli w wyliczeniach przyjmiecie dodatki jak podane w poniższym opisie, otrzymacie BLUZKĘ LUŹNĄ, nie mocno dopasowaną do ciała. Jeżeli chcecie otrzymać konstrukcję na mocno dopasowaną bluzkę lub gorset, dodatki konstrukcyjne należy dodać minimalne (ok.0,5-1 cm max. na całości obwodu) lub nawet zupełnie je pominąć! Wówczas powstanie “baza” pod szycie bluzek i sukienek dzianinowych, mocno dopasowanych do ciała.

 
Wymagane wymiary to minimum 75 cm wysokości kartki/kartonu oraz szerokość kartki/kartonu o minimum 10 cm większa niż obwód bioder osoby, dla której siatkę bluzki tworzymy.
Jeszcze zanim przygotujemy konstrukcję, trzeba sobie odpowiedzieć na pytanie do czego chcemy jej używać. Jest to ważne o tyle, że przy wyrysowywaniu siatki dodaje się tak zwane dodatki konstrukcyjne a na podstawie ich wielkości powstają luzy. Ich wielkość uzależniona jest od rodzaju odzieży, na tworzenie której taka siatka zostanie później użyta. Innej wielkości dodatki konstrukcyjne dodaje się do bluzki czy sukienki, inne do żakietu a jeszcze inne do płaszcza. Zasada jest taka, że im bardziej “oddalona” od ciała warstwa odzieży tym większe dodatki. W poniższej instrukcji i wyliczeniach uwzględniłam dodatki konstrukcyjne dla bluzek oraz sukienek o luźnym fasonie.
Zaczynamy!
siatka_bluzki_podstawowej_1
siatka bluzki podstawowej

Opis konstrukcji siatki bluzki podstawowej

1. Na dużym papierze ok. 10 cm poniżej górnego brzegu papieru oraz blisko prawego brzegu oznaczamy punkt S.

2. Od punktu S w dół zaznaczamy pionowo odcinek SD, przy czym punkt D wyznacza koniec siatki bluzki. Długość odcinka SD wynosi wobec tego zgodnie z przykładem powyżej 60 cm. SD=SB.

3. W dół od punktu S zaznaczamy punkt P w ten sposób, że podstawiamy do wzoru otrzymane z wcześniejszych pomiarów dane: SP = 1/15 ZWo (wzrost) + 1/10 opx (obwód gorsu) + 0,5 (wielkość stała) podstawiając do wzoru dane przykładowe: SP = (1/15ZWo) 10,93 + 8,8 (1/10opx) + 0,5 = 20,23, czyli punkt P będzie oddalony od punktu S o 20,2 cm w dół na narysowanym odcinku SD. Otrzymujemy odcinek SP.

4. Wyznaczamy położenie punktu C na tym samym odcinku SD. Punkt C znajduje się w połowie odcinka SP.

5. Wyznaczamy punkt T, w ten sposób że sprawdzamy zdjętą wcześniej miarę z modelki SyTy (łuk długości tyłu do talii) i odmierzamy odcinek tej długości od punktu S. Od otrzymanych punktów S, C, P, T oraz D rysujemy proste prostopadłe do odcinka SD (dosyć długie).

6. Na półprostej prostopadłej wychodzącej z punktu T odmierzamy odcinek o długości 2 cm (wielkość stała ale zależna od budowy sylwetki, więc przy szyciu może się okazać, że trzeba lekko poprawić konstrukcję w tym miejscu). Otrzymujemy punkt T1.

7. Z punktu S rysujemy prostą w dół aż do punktu T1. Otrzymujemy w ten sposób odcinek ST1 będący linią środka tyłu. Z przecięcia odcinka ST1 z półprostą wychodzącą z punktu P otrzymujemy punkt P1 (punkt przecięcia tych dwóch prostych).

konstrukcja_bluzka_5

8. Wyznaczamy punkt P2 w ten sposób, że z punktu P1 odkładamy w lewą stronę odcinek o długości otrzymanej ze wzoru: 1/8 opx + 5 + dk (dodatek konstrukcyjny, w przypadku bluzki i sukienki wynoszący 1 cm – jeśli chcemy otrzymać mocno dopasowaną odzież sugeruję go pominąć), czyli podstawiając do wzoru: 1/8 x 88 + 5 + 1,5 = 11+5+1 = 17 cm. Odcinek P1P2 = 17 cm
9. Z punktu P2 odkładamy w lewą stronę wartość otrzymaną ze wzoru: 1/8 opx – 1 + dk (1 cm) – można go pominąć przy odzieży mocno dopasowanej, czyli przy danych przykładowych 11- 1 + 1 = 11 cm. Otrzymujemy w ten sposób punkt P3, przy czym długość odcinka P2P3 = otrzymane 11 cm.
10. Z punktu P3 odkładamy w lewą stronę odcinek o długości otrzymanej ze wzoru: ¼ opx -4 +dk (1 cm -> i znowu: przy odzieży dopasowanej można go dodać dosłownie jako 0,5cm), czyli podstawiając do wzoru 22 (¼ x 88) – 4 + 1 = 19 cm. Tym sposobem otrzymujemy punkt P4.
11. Sprawdzamy poprawność obliczeń oraz rozmieszczenia punktów P. Poszczególne odcinki P1P2 + P2P3 + P3P4 powinny dać nam długość równą ½ opx +dk (3 cm), czyli w tym konkretnym przypadku 1/2 x 88 + 3 = 47 cm. Weryfikujemy długości obliczone wcześniej: 17+ 11 + 19 = 47 cm. Po sprawdzeniu okazuje się, że nasze wyliczenia są poprawne. Przechodzimy wobec tego dalej.
12. Przez punkt P2 prowadzimy w dół i w górę prostą pionową równoległą do odcinka SD (SB). Otrzymujemy w ten sposób punkty S1, C1, T2 oraz B2.
13. Przez Punkt P3 rysujemy także prostą pionową w dół aż do półprostej z punktu D i w górę aż do półprostej S. Otrzymujemy w ten sposób w przecięciu punkty T3 oraz B3.
14. Z punktu P4 rysujemy w dół aż do półprostej B odcinek równoległy do SD. Otrzymujemy w ten sposób w miejscach przecięcia punkty T4 oraz B4.
15. Na prawo od punktu P4, pomiędzy punktami P3 a P4 wyznaczamy punkt P5 w taki sposób, aby odcinek P4P5 miał długość otrzymaną ze wzoru: 1/10 opx + dk (0,5 cm), czyli podstawiając nasze przykładowe dane otrzymamy 1/10 x 88 + 0,5 = 9,3 cm. Tym samym nasz odcinek P5P3 będzie miał długość 9,7 cm (różnica pomiędzy P3P4 a P4P5) .
16. Z punktu P5 rysujemy w dół do prostej T odcinek pionowy, równoległy do P4B4 oraz do odcinka SD. Otrzymujemy punkt T5.
17. Z punktu T5 odmierzamy w górę wzdłuż odcinka T5P5 wartość według wzoru: SySvXpTp – SySvXp, czyli podstawiając do wzoru nasze przykładowe dane: 51 – 36 = 15 cm. Otrzymujemy punkt P6. W naszym przykładzie odcinek T5P6 = 15 CM
18. Z punktu P6 w lewą stronę rysujemy półprostą prostopadłą do odcinka P5T5 i tym samym równoległą do prostej T. Na przecięciu tej półprostej oraz odcinka P4T4 powstaje punkt P7.
19. Na prostej poziomej wychodzącej z punktu S odkładamy w lewą stronę od punktu S punkt S2. Obliczamy go wg wzoru: 1/5 os (obwód szyi) – 0,2 + dk (0) , otrzymując po podstawieniu danych przykładowych 1/5 x 37 – 0,2 + 0 = 7,4 – 0,2 = 7,2 cm. W naszym przypadku punkt S2 jest oddalony o 7,2 cm na lewo od punktu S. Inaczej mówiąc długość odcinka SS2 wynosi 7,2 cm.
20. Z punktu S2 w górę pionowo rysujemy odcinek o długości 2 cm (wartość stała). Otrzymujemy w ten sposób punkt S3.
21. Z punktu S1 odmierzamy w dół pionowo 1 cm (wielkość stała). Otrzymujemy punkt R.
konstrukcja_bluzka_9
22. Z punktu S3 przez punkt R prowadzimy półprostą (musi wystawać poza pkt R) będącą długością ramienia w tyle bluzki.
23. Z punktu R po otrzymanej linii skośnej (patrz pkt 24) dodajemy 1 cm w lewą stronę. Otrzymujemy punkt R2. Odcinek S3R2 to linia ramienia w tyle bluzki.
24. Mierzymy miarą krawiecką odcinek P2R. Od otrzymanego wyniku odejmujemy 2 cm i otrzymujemy tym samym długość odcinka P3R1. Punkt R1 zaznaczamy na prostej P3T3B3, od punktu P3 w górę.
25. Cyrklem odmierzamy długość P3R1. Wbijając nóżkę cyrkla w punkt P3 wykreślamy na prawo od punktu R1 łuk (nazwijmy go łuk A).
26. Obliczamy 1/20 opx (w naszym przykładzie 4,4 cm) i po łuku A odmierzamy taką odległość od punktu R1 miarą krawiecką, otrzymując punkt R3.
27. Mierzymy odcinek S3R2 (linia ramienia w tyle bluzki) i odejmujemy od niego 0,7 cm. Otrzymany wynik odmierzamy jako długość cyrklem. Wbijamy nóżkę cyrkla w punkt R3 (na łuku A) i zakreślamy cyrklem łuk na lewo od punktu R3 oraz ponad prostą S (łuk B).
konstrukcja_bluzka_12
WAŻNE: różnica w długości linii ramienia w tyle i w przodzie jest poprawna. Wynosi 0,7 cm (o tyle przód jest krótszy od tyłu w linii ramienia). Przy szyciu bluzki lub sukienki ta różnica jest wdawana na odległości 1/3 szwu od szyi w kierunku barku. Wdajemy szyjąc tak, aby tkanina wdawana znajdowała się od strony ząbków (od spodu).
28. Wyznaczamy punkt S4, potrzebny do wykreślenia linii ramienia w przodzie bluzki. W tym celu obliczamy ze wzoru długość odcinka P6S4: SySvXp – (SS2 + 0,5) + dk (0) , czyli zgodnie z przykładowymi wartościami: 36 – (7,2+0,5) + 0 = 28,3 cm. Następnie z punktu P6 wykreślamy cyrklem łuk o długości odcinka P6S4, wbijając nóżkę cyrkla w punkt P6. Na przecięciu się tego łuku z wyznaczonym wcześniej łukiem B otrzymujemy punkt S4.
29. Łączymy punkty S4 oraz R3. Powstały odcinek S4R3 wyznacza linię ramienia w przodzie bluzki.
konstrukcja_bluzka_13
30. Wyznaczamy punkty S5 oraz P8 w taki sposób, że:
a) z punktu S4 zakreślamy po lewej stronie od punktu S4 cyrklem łuk o długości SS2 +0,3 cm, czyli w naszym przypadku: 7,2+0,3 = 7,5 cm (nazwijmy go łukiem C),
b) odmierzamy cyrklem długość odcinka P6P7 i następnie z punktu P6 zakreślamy łuk tej długości (dł. P6P7) wbijając nóżkę cyrkla w punkt P6, na lewo od punktu P6 (łuk D),
c) Wyznaczamy za pomocą linijki prostą styczną do łuku C oraz łuku D (prosta opierająca się na obydwu łukach w ich najbardziej wypukłych punktach) i rysujemy ją dosyć długą,
d) rysujemy odcinek prostopadły do wyrysowanej stycznej oraz kończący się w punkcie P6. Początek tego odcinka na stycznej do łuku D to punkt P8,
e) rysujemy odcinek prostopadły do wyrysowanej wcześniej stycznej i kończący się w punkcie P4. Punkt początkowy tego odcinka na stycznej, to punkt S5.
konstrukcja_bluzka_16
31. Po otrzymaniu punktu S5 mierzymy odcinek S4S5 a następnie dodajemy 1 cm. Odmierzamy otrzymaną długość na stycznej, w dół od punktu S5. Otrzymujemy w ten sposób punkt S6.
32. Z punktu S6 rysujemy półprostą prostopadłą do stycznej, na prawą stronę od stycznej.
33. Z wyrysowanych prostopadłych otrzymujemy prostokąt, który posłuży nam do wyrysowania podkroju szyi przodu bluzki.
34. Z punktów P3 oraz P2 (w części pachy) odmierzamy po 1 cm w dół pionowo. Powstałe punkty P9 leżący 1 cm niżej niż P2 oraz P10 – 1 cm niżej niż P3 łączymy ze sobą, powstaje odcinek P9P10 jako linia do wyrysowania dołu podkroju pachy.
35. W górę od punktu P9 odmierzamy punkt P11 obliczając jego odległość od P9 ze wzoru: ¼ P9R + 0,5, czyli wg danych przykładowych ¼ x 23 + 0,5 = 6,25 cm. Zaznaczamy punkt P11 na prostej S1RP2T2B2 w górę od T9, w otrzymanej ze wzoru odległości.
36. Na lewo od punktu P11 w odległości 0,5 cm odmierzamy i zaznaczamy punkt P12.
37. Z punktu P10 odmierzamy odcinek krótszy o 2 cm niż odcinek P9P11. Zaznaczamy go w górę od punktu P10 na rostej P3T3B3. Otrzymujemy punkt P13.
38. Na odcinku P9P10 oznaczamy punkt P16 w taki sposób, że dzielimy odcinek P9P10 na pół a następnie otrzymany punkt przesuwamy o 1 cm w stronę punktu P10 (w lewo), czyli P10P16 = ½ P10P9 -1
39. Z punktu P16 kreślimy pionowo w dół odcinek do prostej B. Na przecięciu tego odcinka z półprostymi T oraz B powstają punkty T9 oraz B5.
40. Od punktu T9 odmierzamy 1 cm w górę pionowo i oznaczamy punkt T11 a następnie odmierzamy odcinek o długości 2 cm równoległy do półprostej T, przy czym punkt T11 stanowi środek tego odcinka. Czyli odkładamy 1 cm po lewej stronie T11 (otrzymujemy punkt Z2) oraz 1 cm po prawej stronie T11 (otrzymujemy punkt Z3).
41. Punkty Z2 oraz Z3 łączymy odcinkami z punktem P16 otrzymując boki przodu i tyłu bluzki. Następnie przedłużamy je do półprostej B, otrzymując z przecięcia się odcinków i półprostej punkty B6 oraz B7.
42. Z punktu P6 odmierzamy w dół odcinek długości 3 cm (wartość stała).
43. Z punktu T5 odmierzamy po 1,5 cm na lewo i prawo w poziomie. Powstają w ten sposób punkty Z oraz Z1.
44. Punkty Z oraz Z1 łączymy odcinkami z wcześniej zaznaczonym końcem odcinka 3-centymetrowego. Otrzymujemy górę zaszewki przodu.
45. Z punktu T5 rysujemy pionowo w dół odcinek o długości 14 cm i jego koniec łączymy z punktami Z oraz Z1. Otrzymujemy dół zaszewki przodu.
46. Wyznaczamy środek zaszewki tyłu bluzki: a) Wyznaczamy punkt T10 jako środek zaszewki dzieląc odległość P1P2 na połowę i przesuwając otrzymany punkt o 2 cm w lewo, czyli w stronę bocznego szwu bluzki. T1T10 = ½ P1P2 +2
47. Odmierzamy po 1,25 cm na prawą stronę od punktu T10 i 1,25 cm na lewą stronę od T10. W ten sposób otrzymujemy punkty Z4 oraz Z5 czyli punkty wyznaczające najszersze miejsca zaszewki tyłu.
48. Z punktu T10 rysujemy w górę i w dół pionowo odcinki o długości 14 cm każdy. Końce tych odcinków łączymy z punktami Z4 oraz Z5. Otrzymujemy zarys zaszewki tyłu.
konstrukcja_bluzka_18-1
Tym oto sposobem siatka konstrukcyjna bluzki podstawowej – gotowa!
Trudne to dla Was wyzwanie czy łatwe? Kto już próbował i ma się czym pochwalić?
siatka_bluzki_podstawowej_2
konstrukcja_bluzka_20

2 myśli w temacie “Konstrukcja siatki bluzki podstawowej w godzinę. Niemożliwe? A jednak!

  1. Witam,
    Bardzo obiecujacy opis. Przy czytaniu opisu zastanawiam sie nad obliczeniem: „opx= XcXc + 2x(PcPl) + XlXl [88=34+11,5+11,5+41] czyli obwód gorsu” czy tutaj jest pomylka? Z obliczen wynika 98. Czy zostalo cos tutaj dodatkowo dodane?

    Polubienie

Skomentuj

Wprowadź swoje dane lub kliknij jedną z tych ikon, aby się zalogować:

Logo WordPress.com

Komentujesz korzystając z konta WordPress.com. Wyloguj /  Zmień )

Zdjęcie na Facebooku

Komentujesz korzystając z konta Facebook. Wyloguj /  Zmień )

Połączenie z %s