Pamiętacie modę lat 90-ych? Spodnie z prostymi nogawkami to było coś! Nie pamiętam kiedy przyszła moda na rurki. Ale mimo, że nie do każdej stylizacji pasowały, kocham ten model spodni do dziś. Z mniejszymi lub większymi modyfikacjami

Dlatego pokażę Wam jak w łatwy sposób przemodelować proste spodnie na rurki.

Zaczynamy od dokładnego zmierzenia osoby, dla której spodnie będziemy modelować.

Tak, wiem – Znooowuuu…?? Mierzyłyśmy przecież wszystko przy okazji tworzenia siatki konstrukcyjnej spodni..?

OK. Ale tu chodzi o sprecyzowanie jakiego efektu końcowego oczekujemy. Potem doprecyzowanie jakiej wielkości obwody mamy na wysokości kolan, kostek, łydki oraz (!) co ma olbrzymie znaczenie: jaki mamy obwód stopy w najszerszym miejscu. Jeśli wykroimy zbyt wąskie nogawki i stopa utknie nam tuż przy wylocie nogawki -na marne cała praca.

Kolejny krok po dokładnych pomiarach, to oznaczenie w którym miejscu chcemy mieć stan spodni, czyli potocznie mówiąc – „pasek”.

Osobiście nie znoszę spodni ze zbyt wysokim stanem. Mam krótki korpus i wyglądam w nich jak kurdupel. Wolę biodrówki i wszystko spodniowego, co się zaczyna poniżej pępka. Oznaczam więc miejsce wszycie paska spodni na 10 cm niżej niż mój pas.

Pamiętacie zasadę, że w tyle nogawka ma o 4 cm więcej na szerokości niż w przodzie?

Jeśli tak, to przechodzimy do głównego punktu programu, czyli określenia jak mocno zwężone chcemy otrzymać spodnie.

W tym celu mierzymy obwód w kolanie na ugiętej nodze i dodajemy 2-3 cm luzu, jeżeli dążymy do spodni mocno zwężanych.

Następnie określamy, w którym punkcie narysować nasze nowe punkty K2 oraz K3. Nowy obwód kolana dzielimy na pół i teraz:

A) dla przedniej części nogawki odejmujemy 2 cm. Ten wynik dzielimy znowu na pół. Otrzymaną wartość odkładamy na prostej określającej linię kolan, na prawo od punktu K1 i na lewo od punktu K1.

B) dla tylnej części nogawki dodajemy 2 cm i analogicznie ten wynik dzielimy na pół. Otrzymaną wartość odkładamy na prostej określającej wysokość kolan, na prawo od punktu K1 oraz na lewo od niego.

W ten sposób otrzymujemy nowe punkty K2 oraz K3 w przedniej części nogawki oraz K4 i K5 w tylnej części nogawki.

W kolejnym kroku wykreślamy nowe łuki od wierzchołku krocza oraz od linii bioder do nowowyznaczonych punktów K2, K3, K4 i K5.

Następnie określamy jaką chcemy mieć szerokość nogawki na dole, mając również na uwadze, że w przodzie nogawka jest o 4 cm węższa niż w tyle. Odkładamy nowe punkty po obydwu stronach D1 i następnie kreślimy nowe proste od K2 i K3 do D2 i D3. To samo powtarzamy w tyle, czyli od K4 i K5 nowe proste do D4 i D5.

Gdy już wszystko mamy na nowo wykreślone, przerysowujemy całość na nową kartę papieru.

Pamiętać należy o przeniesieniu nitki prostej, zaszewek i wszystkich punktów stycznych, które będą na wysokości: linii bioder, linii kolan oraz w połowie długości między linią kolan a dołem nogawki.

Korygujemy linię bioder i ładnie dokreślamy wszystkie łuki, a następnie wycinamy naszą formę.

Teraz kolejne kroki zależą od naszej inwencji twórczej i tego, jakiego oczekujemy efektu końcowego.

Jeśli chcemy spodnie z kieszeniami, to musimy określić jakie to mają być kieszenie i gdzie mają się znajdować. Jeśli zamek to jaki – kryty czy zwykły i gdzie umieszczony. Czy nogawki mają być podwinięte czy zakończone mankietem. Czy kieszenie z tyłu naszywane (jeśli w ogóle), czy może ozdobne lub z klapami. Od tego, co wymyślimy, zależą nasze kolejne kroki. Ja wybrałam kieszenie z tzw. meszkiem z wlotem po skosie w linii boku, czyli fachowo rzecz określając kieszenie w karczku biodrowym oraz z tyłu kieszenie naszywane.

Wyrysowujemy je na naszej formie i tym samym oznaczamy gdzie będą się zaczynać i gdzie kończyć. Tym sposobem wyznaczamy kolejne punkty spotkań.

Kieszeń w karczku biodrowym składa się z dwóch części. Najpierw wyrysowałam jej dolną część – czerwony obrys, następnie górną – zielony obrys (niewidoczną) i obydwie wycięłam, jak pokazane na zdjęciach poniżej. Wszystko wycinamy.

Ważne jest, żeby część z wlotem kieszeni była delikatnie szersza po obrysie w górę i w bok niż linia styku karczka biodrowego. Tej różnicy nie należy korygować, ponieważ nadmiar ów służy nienapinaniu się wlotu kieszeni w trakcie noszenia spodni.

Jeśli zamierzamy na przodzie wszyć zamek zwykły ukryty pod listwą, to jej zapas też musimy uwzględnić na naszym wykroju. Listwa jest równoległa do linii szwu przodu i będzie miała szerokość ok. 3 cm.

Następnie wyrysowujemy kieszeń, którą naszyjemy z tyłu, pasek o raz szlufki jeśli takowe chcemy mieć.

Wszystko wycinamy i mamy gotowe formy do krojenia spodni.

Jeśli chcemy korzystać z szablonów, czyli mieć od razu na papierze uwzględnione zapasy na szwy, dodajemy po 3 cm w dole nogawek, po 1 cm nad paskiem, po 1,5 cm na szwach bocznych oraz po 1 cm w pasku na górze i na dole oraz ok. 5 cm na długości paska a także po 1 i 1,5 cm przy kieszeniach.

Wykrojone z materiału części spodni odpowiednio oznaczamy a w trakcie krojenia bezwzględnie pilnujemy nitki prostej. W przeciwnym razie nogawki będą nam się skręcać w trakcie noszenia spodni.

Pasek oczywiście podklejamy flizeliną, podobnie jak wloty kieszeni i.. SZYJEMY!

Ale o tym w kolejnej części.