Konstrukcja zrobiona. Rurki wymodelowane. Przyszedł zatem czas na szycie!

Diabeł tkwi w szczegółach, więc postawiłam na pasy i odpowiednie ich dopasowanie.

Pionowe paski oraz prążki optycznie wysmuklają ale i wymagają precyzji w szyciu, dlatego uzbroiłam się w ocean cierpliwości i zabrałam do pracy.

Jeżeli jesteście początkującymi w sztuce krawiectwa, do zmajstrowania swoich pierwszych spodni sugeruję łatwą tkaninę jednobarwną. Może być z niewielką domieszką elastanu, który wybaczy ewentualne braki konstrukcyjne.

Jeśli wszystko wykonacie krok po kroku i będziecie pilnować prostych szwów (czytaj: szyć w miarę wolno i niczego niepotrzebnie nie naciągać), zostaniecie posiadaczkami spodni idealnie dopasowanych do swoich kształtów i wymiarów. Co więcej – najprawdopodobniej nigdy więcej nie sięgniecie po sieciówkowe niedoróbki!

Gotowi? No to hop!

Części, które zostały skrojone w poprzednim „odcinku” (link tu) to:

– nogawka część przednia 2 razy

– nogawka część tylna 2 razy

– pasek

– worki kieszeni 2 razy

– karczki kieszeniowe 2 razy

– szlufki 7 sztuk

Zaczynamy od zaszewek. Jeśli mamy je w tyle i przodzie, zaszywamy od razu wszystkie. Łatwiej to zrobić na pojedynczych elementach niż przy doszytych później innych częściach do nogawek. Po zszyciu zaprasowujemy w kierunku środka tyłu lub przodu (w zależności od tego, w której części nogawki zaszewki zszywamy).

Potem przechodzimy do przyszycia kieszeni do jej wlotu w przedniej nogawce, a wcześniej od podklejenia tych części. Ja tego niestety nie zrobiłam (zły pomysł!). Dopadła mnie jakaś pomroczność. Ale nie idźcie tą drogą! Przy braku podklejenia wlot kieszeni będzie, koniec końców, brzydko się odkształcał w uszytych spodniach.

Gdy już przyszyjemy kieszenie [prawa strona kieszeni do prawej stroni nogawki] i obrzucimy zapasy szwów overlokiem lub zygzakiem, odwijamy przyszytą część, sprasowujemy i stębnujemy przyszywając zapasy szwów do kieszeni, szerokość szwu ok. 3-5 mm od wlotu kieszeni.

Gdy worek kieszeni mamy przyszyty, doszywamy do niego drugą część – karczek, w jego dolnej części. Następnie szwy zabezpieczamy overlokiem przed pruciem i strzępieniem. Szycie po łuku overem dla niewprawionych może się wydać trudne, ale wystarczy odrobina cierpliwości i mniejsza prędkość szycia. Jeśli nie macie overloka, można zabezpieczyć szwy zygzakiem.

Następny krok to spięcie ze sobą zewnętrznych krawędzi przedniej i tylnej nogawki, prawa strona do prawej, zaczynając od linii kolan w dół nogawki. Ważne są punkty spotkań. Następnie spinamy od kolan w górę, bardzo delikatnie naciągając w górę (le nie rozciągając tkaniny!) brzeg tylnej części nogawki. Zszywamy szwy boczne. Obrzucamy.

Rozprasowujemy szwy boczne lub zaprasowujemy w kierunku tyłu i stebnujemy po prawej stronie wzmacniając tym samym szwy. Stosuje się to raczej w spodniach typu jeansy lub z innych grubszych tkanin. W cienkich letnich spodniach wystarczy szwy rozprasować.

Kolejny krok to zszycie wewnętrznych części nogawek. I znowu spinamy od linii kolan w dół a następnie w górę od linii kolan.

Zszywamy szwy wewnętrzne i rozprasowujemy.

Jeszcze przed zszyciem środkowego szwu przodu i wszyciem zamka zabieram się za kieszenie na wysokości pośladków.

Najpierw je podklejam od środka na szerokość większą niż zapas na podwinięcie, a następnie obrzucam overlokiem dookoła każdą kieszeń, po czym podwijam zapas i stębnuję po prawej stronie. Przy okazji podklejam pasek i także obrzucam jego jeden dłuższy brzeg.

Teraz przyszycie kieszeni. Trzeba to zrobić dokładnie i precyzyjnie. Raz, że to tkanina w paski i każdą krzywiznę będzie widać podwójnie a dwa – kieszenie powinny być w tej samej odległości od szwu środka tyłu oraz w tej samej odległości od paska.

Oznaczam jak ma być rozmieszczona i gdzie dokładnie ma się znajdować kieszeń oraz przenoszę te oznaczenia za pomocą szpilek na drugą nogawkę. Następnie przypinam szpilkami lub fastryguję do tylnej części nogawki (podwijam zapas z overlokiem do wewnątrz kieszeni), uwzględniając punkty styku i przyszywam kieszeń po prawej stronie nogawki, stębnując ok. 1-2 mm od brzegu kieszeni.

Zabezpieczam wlot kieszeni przed wyrwaniem dodatkowym stebnowaniem.

Po naszyciu kieszeni przechodzę do szwu środka. Zaznaczam jakiej długości zamek chcę wszyć. Wsuwam jedną nogawkę w drugą, prawa strona tkaniny do prawej i zszywam szew środkowy. Szyję od wyznaczonego punktu tuż pod rozporkiem w kierunku szwów wewnętrznych. Następnie zszywam tylne części nogawek, szyjąc od szwu wewnętrznego w kierunku paska.

Przyszedł czas na wszycie zamka. W tym celu zaznaczamy początek jego wszycia ok. 1,2 cm od górnej krawędzi spodni (zostawiając miejsce na wszycie paska) i wybieramy rodzaj zamka, jaki chcemy wszyć oraz jaką metodą.

Ja wbrew zasadom wszyłam zamek kryty, który w spodniach stosuje się raczej w szwie bocznym. Zrobiłam to z dwóch powodów: po pierwsze nie znoszę, gdy w spodniach na wysokości brzucha odkształca się zwykły zamek plus listwa kryjąca plus listwa zabezpieczająca pod zamkiem, a po drugie nie miałam na stanie idealnie dobranego kolorystycznie zamka innego niż kryty.

Po wszyciu zamka skróciłam go, stębnując po ząbkach kilka razy tuż za miejscem doszycia do tkaniny a następnie nadmiar odcięłam.

Kolejny punkt programu to wszycie paska. Jeśli macie dużą różnicę obwodów między łukiem pleców a pośladkami , tzw. lordozę, to metoda wszywania paska jest następująca: zaczynacie go wszywać od strony zamka w kierunku środka tyłu, uwzględniając zapasy na szwy boczne i ewentualny zapas pod zapięcie na guzik a następnie przy szwie środka tyłu robicie szew łączący 2 części paska jako przedłużenie szwu środka tyłu. Jeśli jak ja nie macie tej różnicy dużej, możecie wszywać pasek jak w spódnicy, czyli od jednej strony zamka poprzez środek tyłu aż po drugi brzeg zamka. czyli wzdłuż górnej krawędzi spodni.

Po wszyciu paska składamy go wzdłuż na pół, prawa strona do prawej i zszywamy boki paska, pamiętając o zapasie na wszycie guzika. Następnie wywijamy, rozprasowujemy i stębnujemy w szwie paska, po prawej stronie. Dla ładniejszego efektu wizualnego możemy szew overlokowy podwinąć i schować do wnętrza paska i dopiero wówczas przestębnować.

Po stębnowaniu – prasujemy.

Po wszyciu paska zabieramy się za szlufki. Ja rozplanowałam ich 7. Najlepiej wszyć je w taki sposób, by odległość między szwami pozwalała na włożenie między szlufki paska, który mamy już na stanie. Z wygody – żeby nie trzeba było kombinować i wydawać pieniędzy na nowy egzemplarz. No chyba, że czujecie taką potrzebę, to proszę bardzo.

Jeśli chodzi o pasek zostało jedynie wykonanie dziurki i przyszycie guzika. W tym pierwszym pomoże specjalna stopka do obszywania dziurek. Drugie musimy zrobić ręcznie.

Ostatni etap to wyrównanie nogawek, jeśli zachodzi taka potrzeba i podłożenie nogawek. Użyłam w tym celu taśmy dwustronnej do podklejania, uznając że stębnówka wyglądałaby nieładnie a ścieg kryty nie wchodził w grę. Tkanina jest cienka i nie byłoby szans na zupełny brak widoczności tego ściegu.

Brzeg podłożenia można też wzmocnić specjalną tasiemką. Przypinamy ją wówczas do zapasu na podłożenie dokładnie wzdłuż linii podłożenia. Końce tasiemki układamy jeden na drugim na wewnętrznym szwie nogawki i stębnujemy tasiemkę wąsko wzdłuż obu jej brzegów. Następnie podkładamy spodnie, czyli podwijamy na 3 cm i szyjemy od środka ściegiem krytym.

Teraz tylko końcowe prasowanie i spodnie gotowe do noszenia!

Spodnie szyłam w kilku podejściach, bo ciągle coś wpadało niezapowiedzianego. Pory dnia w trakcie tych doskoków były totalnie różne, dlatego zdjęcia prezentują różne opcje oświetlenia, co mam nadzieję mi wybaczycie. Ale końcowy efekt bardzo mnie cieszy.

Pomimo pierwotnych obaw czy aby dobrze robię szyjąc pod tutorial akurat z pasiaka, jestem bardzo zadowolona! Tkanina jest cienka, przewiewna a spodnie pięknie wysmuklają i są idealnie dopasowane do figury.

 To jak – pochwalicie się kto i co uszył?